Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση: Απλά φαντάσου – John Martin

2015-09-09-1441807802-1604118-cmrubinworldthestoryofsanomalearningimage04500.jpg

“Υπάρχει μια πραγματική πιθανότητα ότι το μάλλον ή ήττον όλα τα παιδιά σχολικής ηλικίας θα έχουν από παντού πρόσβαση σε κινητές συσκευές με 2050 και θα μπορούν να χρησιμοποιούν αυτές τις συσκευές για την εκμάθηση. Φανταστείτε τον βαθύ αντίκτυπο στους ανθρώπους και τον πλανήτη μας όταν αυτή η γενιά αποκτά πρόσβαση σε κινητή μάθηση σε όλο τον κόσμο.” — John Martin

Preparing our students for a new world of Innovation is a theme we cover consistently in Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση σειρά. We invited John Martin, Διευθύνων Σύμβουλος της Sanoma Μάθησης, to share his vision for learning in the future.

Sanoma Learning has major markets in Belgium, Φινλανδία, Ολλανδία, Poland and Sweden, where the company is fast replacing the traditional textbook model by developing innovative, σαγηνευτική μέσων σε πολλαπλές πλατφόρμες που μπορεί να εξατομικεύεται για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των ειδικών εκπαιδευτικών συστημάτων. Sanoma έχει αφιερωθεί στην εκπαίδευση από 1889, όταν ιδρύθηκε η εφημερίδα Päivälehti στη Φινλανδία. Σήμερα μεταφέρει τη δέσμευση αυτή σε πηδήξω όρια στο μέλλον. Ο Martin πιστεύει ότι, ενώ ο δάσκαλος παραμένει “ο δολοφόνος app,” EDTECH να προσαρμόσετε μονοπάτια μάθησης για τους μαθητές και συμμετοχή τους σε νέους τρόπους, συμβάλλει στην ανάπτυξη των ταλέντων του κάθε παιδιού. Σε συνέντευξή μου με τον John που ακολουθεί, he shares his broad insights into how we can work towards environmental sustainability, παγκόσμια συμμετοχικότητα, and intelligent technological adaptation in future classrooms.

Πώς θα το σχολείο του μέλλοντος να είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον?

I imagine myself as a biology teacher in a school where we have introducedphenomenon-based learning”, inspired by the world renowned Finnish education system. I’m coaching a course on climate change and teams in my class are working out how to reduce the carbon footprint of the school. Είμαι σίγουρος ότι θα βρουν νέες ιδέες και περιμένουμε αυτό το τρόπο μάθησης θα έχουν μια βαθιά επίδραση στη συμπεριφορά τους και εγώ. Μια προηγούμενη τάξη μας ενθάρρυνε να αγκαλιάσει το Διαδίκτυο των πραγμάτων στην προσπάθεια για τον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Μέσω αυτού του δικτύου “συνδεδεμένη πράγματα” στο σχολείο, μειώσαμε χρήση ενέργειας, νερού και τροφίμων, και βελτιστοποιημένη για το επιβατικό. Με την αλλαγή της συμπεριφοράς μας και αγκαλιάζουν την τεχνολογία που κάνει τη διαφορά.

2015-09-09-1441807824-5874204-cmrubinworldslyoungsters500.jpg

“Με την αυτοματοποίηση ροών εργασίας και δίνει ιδέες, technology will super-charge the teacher as the killer app in education. As the digital infrastructure of schools matures, usability will improve too.” — John Martin

Πώς θα το σχολείο του μέλλοντος είναι πιο περιεκτική σε παγκόσμιο επίπεδο?

I expect that changes in demography, improved access to mobile technology and new norms in the classroom will open up the world of learning. Σήμερα, access to mobile learning is limited in three dimensions: to children in richer communities, in rich countries, and in schools where digital learning is encouraged. Consider the world in 2050 where the number of under 15 year olds will be roughly as follows: 70 million in the USA, 90 million in South America, 110 million in Europe, 200 million in China, 300 million in India and 700 million in Sub-Saharan Africa. Υπάρχει μια πραγματική πιθανότητα ότι το μάλλον ή ήττον όλα τα παιδιά σχολικής ηλικίας θα έχουν από παντού πρόσβαση σε κινητές συσκευές με 2050 και θα μπορούν να χρησιμοποιούν αυτές τις συσκευές για την εκμάθηση. Imagine the profound impact on our people and planet when that generation gets access to mobile learning across the globe. Is there a more powerful instrument for reducing poverty and inequality, and laying the basis for sustained economic growth and sound governance than this?

Πώς θα την τεχνολογία να ενσωματωθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα και πώς θα χειριστεί το σχολείο της ενσωμάτωσης της συνεχούς εξελίξεις στην τεχνολογία?

Technology will be seamlessly integrated into the curriculum and will enable ever improving learning impact. Through personalization, technology will help each individual pupil to achieve their best learning potential. And by automating workflows and giving insights, technology will super-charge the teacher as the killer app in education. As the digital infrastructure of schools matures, usability will improve too. Teachers will be better skilled and more confident than today in deploying technology and will be supported by more advanced ICT departments.

Τι θα απομείνει από τα παραδοσιακά χειροτεχνήματα και τη γραφή?

Partly as a reaction to all things virtual, ο “makerculture will flourish, with pupils and teachers embracing learning-by-doing. Δυστυχώς, handwriting might eventually become more or less out of fashion, except as an art form. But expression through words will be as essential as ever.

2015-09-09-1441807886-867318-cmrubinworldcarousel_two_boys500.jpg

Handwriting might eventually become more or less out of fashion, except as an art form. But expression through words will be as essential as ever.” — John Martin

Given the new trends of museums and corporate architecture integrating technology and media into their physical space and infrastructure, will schools evolve in a similar way?

Νομίζω ότι η ενσωμάτωση της τεχνολογίας με τον μαθητή και όχι το κτίριο είναι μια πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Με τις κινητές συσκευές και τεχνολογίες που φοριούνται, νέος “Στραβά της μάθησης” θα βοηθήσει τους μαθητές να απελευθερώσουν τις δυνατότητές τους. Όσον αφορά τους φυσικούς χώρους σε σχολεία, Φαντάζομαι ότι δεν θα είναι πολύ πολύ πριν οθόνες και εκτυπωτές 3D είναι πανταχού παρούσες στις πλούσιες οικονομίες.

Με δεδομένη την αποτελεσματικότητα του Διαδικτύου και το σπίτι μάθηση, πόσο χρόνο θα χρειαστούν οι μαθητές στο σχολείο?

Ο θεσμός του σχολείου είναι ένα σημαντικό αλλά αναμφισβήτητα κάπως αδύναμη παρέμβαση στην ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών μας – τελικά, Στις περισσότερες δυτικές χώρες, περίπου 80% του χρόνου τους δαπανάται έξω από το σχολείο. Ωστόσο,, σχολεία προσφέρουν κλίμακας οφέλη για την εκμάθηση, ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση στους μεγάλους δασκάλους, μαθησιακών πόρων, και σε άλλους μαθητές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το πρόσθετο οικονομικό όφελος που επιτρέπει στους γονείς να συμμετάσχουν στο εργατικό δυναμικό. Κατά κάποιο τρόπο Αναρωτιέμαι αν μια καλύτερη ερώτηση θα μπορούσε να είναι το πώς θα μπορούσαμε να εξετάσουμε πιο αποτελεσματικά ολιστικά στη μάθηση και την ευημερία του κάθε μαθητή, και όχι πόσες ώρες πρέπει να πάνε στο σχολείο?

Πόσο σημαντική θα είναι η παρουσία των καθηγητών φυσικής?

Πιστεύω ότι ο δάσκαλος είναι ο δολοφόνος app στην εκπαίδευση. Ένας μεγάλος δάσκαλος είναι σαν ένα μεγάλο προπονητή που μπορεί να βοηθήσει να απελευθερώσει το δυναμικό του κάθε παιδιού. Γενικά, Νομίζω ότι είναι καλύτερα να περιλαμβάνουν φυσικά μια δασκάλα στο ταξίδι της μάθησης. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι πάντα πρέπει να είναι υπό τη μορφή ενός δασκάλου με 25 μαθητές; μεταβάλλοντας το μέγεθος της ομάδας και το ρόλο του δασκάλου, ανάλογα με την κατάσταση, είναι πιθανό να γίνουν πιο συχνές στο μέλλον. Some of the tasks of a teacher will probably be made more efficient or even substituted by technology. And there are situations, για παράδειγμα, in case of a shortage of teachers or lack of access to a school, health matters or a wish to learn independently, where a virtual approach would make good sense.

2015-09-09-1441807981-2193308-cmrubinworldslsolutionsmalmberg500.jpg

“Με τις κινητές συσκευές και τεχνολογίες που φοριούνται, new ‘Strava’s of learningwill help pupils to unlock their potential.” — John Martin

Θα εξέλιξη της τεχνολογίας θα οδηγήσει σε περαιτέρω εξατομίκευση της εκπαίδευσης σε μαθητές ή θα αυξήσει επίσης την ανάγκη τεχνο-γραφειοκρατική τυποποίηση?

Technology will surely enable the personalization of learning and I would expect that this will result in improved learning outcomes, καλύτερη εμπλοκής των μαθητών και μια πιο αποτελεσματική σχολείο. Το αν αυτό δεν οδηγεί σε περισσότερη γραφειοκρατία και την τυποποίηση αποτελεί μέχρι χάραξης πολιτικής. Η τεχνολογία είναι από μόνη της ούτε καλή ούτε κακή, αλλά θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της αγοράς.

Θα μας διδάξουν στους μαθητές συγκεκριμένες “θέματα” στην παραδοσιακή τάξεις, όπως έχουμε σήμερα ή τάξεις θα είναι περισσότερα σχετικά με την ολοκληρωμένη / υβριδικό μαθησιακό?

Περιμένω το βιομηχανικό μοντέλο της εκπαίδευσης θα είναι εκ νέου φανταστεί και εκ νέου σχεδιασμένο για τη μετα-βιομηχανική, εποχή της γνώσης. Είναι μια προσωπική άποψη για το μέλλον, αλλά αναρωτιέμαι αν θα κινηθούμε προς την κατεύθυνση μιας “T-μοντέλο” στην επόμενη γενιά. Στην κατακόρυφο της “Τ,” each child develops expertise on key “θέματα,” but in a much more personalized way than at present – για παράδειγμα, also including adaptive and peer-to-peer learning. And in the horizontal of the “Τ”, other skills such as collaboration, communication and leadership are learned, maybe in the form ofphenomenon-based learningprograms such as those recently introduced in Finland.

Αντιμέτωποι με την αύξηση του χρόνου που δαπανάται για τις ψηφιακές συσκευές, πώς μπορούμε να διδάξουμε πιο πρακτικές δεξιότητες, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης επίπεδα στρες και διαπροσωπικών συγκρούσεων?

It was hard to develop “δεξιότητες ζωής” from a book and the same holds true with devices. Το πράγμα σχετικά με τις δεξιότητες είναι ότι γενικά βελτιωθεί με την εξάσκηση, ειδικά όταν υποστηρίζονται από προπόνηση. Έτσι, νομίζω ότι είναι ένα θέμα προτεραιότητας: Δεν υπερ-κάνει το χρόνο στην οθόνη και βεβαιωθείτε δεξιότητες ζωής είναι στην ημερήσια διάταξη.

2015-09-09-1441808009-2824022-cmrubinworldslboardmemberheadshots300.jpg

C. M. Rubin και John Martin

(Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Sanoma)

GSE-logo-RylBlu

Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα

C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorld, και είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.

Συγγραφέας: C. M. Rubin

Μοιραστείτε αυτήν την θέση On