ξεκίνησε σήμερα, νέα έκθεση του ΟΟΣΑ, Σχολείο Ηγεσία για τη Μάθηση: Insights από τη διδασκαλία και την Διεθνή Έρευνα Μάθηση (ΑΥΤΑ) 2013, εξετάζει ειδικότερα σε διαφορετικές προσεγγίσεις στο σχολείο ηγεσία και τις επιπτώσεις της στην επαγγελματική κοινότητες μάθησης και για το περιβάλλον μάθησης στα σχολεία. Τα ευρήματα είναι αντιπροσωπευτικά των 5 εκατομμύρια καθηγητές σε 34 χώρες.
Τα συστατικά που συνθέτουν ένα εξαιρετικό περιβάλλον μάθησης συχνά διαφέρουν από σχολείο σε σχολείο, χώρα σε χώρα, και πολιτισμό σε πολιτισμό. Αλλά αυτό που κάθε μεγάλο σχολείο έχει από κοινού είναι μεγάλη ηγεσία. Λοιπόν, τι σημαίνει να είναι μια μεγάλη κύρια? Πρέπει εντολείς είναι δικτάτορες των σχολείων τους? Θα πρέπει να δώσει το καλό παράδειγμα? Θα πρέπει να είναι οραματιστές ή απλώς υλοποίησης μιας πολιτικής που δεν έχουν καμία θέση στη διαμόρφωση?
Εκπαιδευτικός ηγεσία (πρακτικές που αφορούν τον προγραμματισμό, αξιολόγηση και τη βελτίωση της διδασκαλίας και της μάθησης) και διανέμεται ηγεσία (μια αντανάκλαση της ηγεσίας που φαίνεται από την κύρια, αλλά και των άλλων που ενεργούν ως ηγέτες στο σχολείο) θεωρούνται ως ευνοϊκό για την μάθηση των μαθητών. Η νέα μελέτη του ΟΟΣΑ περιγράφει τέσσερις συγκεκριμένους τύπους των εντολέων, δηλαδή “Ολοκληρωμένο,” “Περιεκτικός,” “Εκπαιδευτικός,” και “Διοικητικός”. Εξετάζει πώς αυτοί οι τύποι ηγεσίας σχετίζονται με τη δημιουργία επαγγελματικών κοινοτήτων μάθησης και μπορεί να ενισχύσει τη μάθηση των φοιτητών.
Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση Μοντσεράτ χαιρετίζει τις συστάσεις του, ο Αναπληρωτής Διευθυντής Εκπαίδευσης του ΟΟΣΑ. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, Μοντσεράτ συζητά τα ευρήματα TALIS και τι μαθαίνουμε για τις διαφορετικές στρατηγικές ηγεσίας από τα σχολεία σε όλο τον κόσμο.
Τι σας εξέπληξε περισσότερο για αυτά τα ευρήματα?
Ένα από τα πιο ενθαρρυντικά αποτελέσματα είναι σε ποιο βαθμό ο ρόλος των διευθυντών εξελίσσεται για να υποστηρίξει τους εκπαιδευτικούς μέσω νέων τύπων στυλ ηγεσίας. Για παράδειγμα, σχεδόν 8 έξω από 10 διευθυντές δηλώνουν ότι συχνά λαμβάνουν μέτρα για να εξασφαλίσουν οι εκπαιδευτικοί αισθάνονται υπεύθυνοι για τους μαθητές τους’ μαθησιακά αποτελέσματα. Το ποσοστό αυτό είναι ακόμη υψηλότερο για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου 9 έξω από 10 διευθυντές δηλώνουν ότι συμμετέχουν σε αυτούς τους τύπους των δράσεων. Επί πλέον, σχεδόν 10 έξω από 10 διευθυντές δηλώνουν ότι το σχολείο τους παρέχει το προσωπικό με τις ευκαιρίες να συμμετέχουν στις αποφάσεις σχολείο.
Τι είναι αυτά τα στοιχεία που μας λένε είναι ότι οι εντολείς ανάπτυξη στυλ ηγεσίας που κινούνται μακριά από το παραδοσιακό διοικητικό ρόλο. Αυτό το νέο στυλ, ότι καλούμε “ηγεσία για τη μάθηση”, υποστηρίζει εκπαιδευτικό ποιότητα την ίδια στιγμή που παίρνει τις δράσεις για τη συμμετοχή άλλων ενδιαφερόμενων φορέων στις αποφάσεις του σχολείου.
Σαφώς, ορισμένες στρατηγικές ηγεσίας δημιουργήσει μεγάλη αξία στα σχολεία. Ποιες είναι μερικές ιδέες που μπορείτε να προτείνετε για τον εντοπισμό των κενών ηγεσίας στα σχολεία? Πώς μπορεί να εφαρμοστεί αποτελεσματικά μια τέτοια προσέγγιση επανεξέταση?
Ο ρόλος των εντολέων τους ποικίλλει σημαντικά από χώρα σε χώρα. Αυτό είναι σε κάποιο βαθμό το αποτέλεσμα των νομικών πλαισίων που ορίζουν τι έχουν ευθύνες εντολέων. Ενώ σε ορισμένες χώρες, ορισμένα από τα κύρια αποφάσεις που λαμβάνονται από εντολείς είναι η επιλογή των εκπαιδευτικών και η διαχείριση του προϋπολογισμού, σε άλλες χώρες, διευθυντές έχουν κανένα ρόλο σε αυτά τα θέματα.
Αφ 'ετέρου, προκειμένου να αναπτύξουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες που είναι απαραίτητες για τον 21ο αιώνα, ο ρόλος των διευθυντών πρέπει να προσαρμοστούν στις διδακτικές και μαθητών των κοινοτήτων που εξυπηρετούν. Έτσι, αρχές μπορούν να υποστηρίξουν επαγγελματικές κοινότητες μάθησης, όταν οι εκπαιδευτικοί είναι σε θέση να την ανταλλαγή ορθών πρακτικών και εμπειριών μεταξύ άλλων, ή να υποστηρίξει την καινοτομία μεταξύ των εκπαιδευτικών με αρκετή εκπαίδευση και εμπειρία.
Διευθυντές πρέπει επίσης να είναι ευαίσθητοι στις ανάγκες των μαθητών τους, οι οποίες έχουν σημαντική επίδραση στο βαθμό στον οποίο συνεργάζονται οι εκπαιδευτικοί, το πειθαρχικό κλίμα και το είδος της σχέσης δασκάλου-μαθητή.
Έχετε δει παραδείγματα σχολικές περιοχές ή άλλα διοικητικά όργανα του σχολείου, που έχουν κατά την άποψή σας σε εφαρμογή έναν αποτελεσματικό μηχανισμό αναθεώρησης και προγράμματα για την αντιμετώπιση των κενών ηγεσία?
Το πιο σημαντικό θέμα είναι να ορίσει με σαφήνεια τι αναμένεται από εντολείς, η οποία απροσδόκητα, είναι ένα θέμα υπό έντονη συζήτηση. Πρέπει διευθυντές είναι ηγέτες με όραμα που διανέμουν αρμοδιοτήτων μεταξύ άλλων παραγόντων? Θα πρέπει να συμμετέχουν σε μια συλλογική διαδικασία λήψης αποφάσεων και να επικεντρωθεί σχετικά με τις διοικητικές διαδικασίες που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων? Ή θα πρέπει να έχουν λίγες ευκαιρίες να πάρουν αποφάσεις και να επικεντρωθεί στην εφαρμογή των αποφάσεων που λαμβάνονται από άλλους φορείς?
Τι είδους αποφάσεις θα πρέπει να εντολέων: την επιλογή των εκπαιδευτικών, προϋπολογισμός, διδακτέα ύλη, παιδαγωγικές πρακτικές? Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά διαφέρει σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των χωρών. πιο ανησυχητικό, είναι συχνά ασαφή και αυτό δημιουργεί μια ένταση μεταξύ του τι σκέφτονται διευθυντές θα έπρεπε να κάνουμε και τι άλλοι περιμένουν από αυτούς.
Μόλις το ρόλο του κύριου ορίζεται σαφώς, τότε οι αρχές θα πρέπει να πάρει την εκπαίδευση που απαιτείται για να είναι σε θέση να αναπτύξει τέτοιο ρόλο με επιτυχία και οι απαιτούμενοι πόροι για την εκπλήρωση του ρόλου τους.
Στη μελέτη σας, ποιες χώρες γενικά έχουν δείξει τις καλύτερες πρακτικές ηγεσίας στα σχολεία τους?
Ένα από τα συμπεράσματα της μελέτης ήταν ότι η καλύτερη προσέγγιση για την ενίσχυση της ποιότητας των σχολείων ήταν να επιτευχθεί μια ισορροπία μεταξύ των δράσεων που αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας της διδασκαλίας και δράσεις που στοχεύουν στην ενσωμάτωση των ενδιαφερομένων στις αποφάσεις του σχολείου. Καλέσαμε τους εντολείς, που ήταν σε θέση να επιτύχουν αυτή την ισορροπία, “ολοκληρωμένη ηγέτες”. Σε συστήματα όπως η Σαγκάη, Κίνα και την Κορέα, σχεδόν 9 του 10 των εντολέων τους είχαν ταξινομηθεί ως ολοκληρωμένη ηγέτες.
Όπως σας αναφέρω, στρατηγικές ηγεσίας μπορεί να περιορίζεται από τα συγκεκριμένα πλαίσια των σχολείων; για παράδειγμα, το βαθμό της φτώχειας, η ποιότητα των εκπαιδευτικών, και οι στάσεις των γονέων. Πώς μπορείτε να δείτε τις επιλογές για μια ολιστική προσέγγιση για την αύξηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων στην πιο προκλητική πλαίσια του σχολείου?
Πιστεύουμε ότι η ολιστική προσέγγιση είναι η μόνη επιλογή για τη βελτίωση της ποιότητας των σχολείων. Ένας κύριος που εργάζεται σε ένα σχολείο με ένα σημαντικό ποσοστό των φοιτητών από το χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις που μπορεί να υπονομεύσει την αποτελεσματικότητα των δράσεων του. Κάτι παρόμοιο μπορεί να ειπωθεί για διευθυντές που εργάζονται σε αγροτικές περιοχές, όπου έχουμε δει ότι τα σχολεία έχουν λιγότερα προσόντα και λιγότερο έμπειρους καθηγητές από τα σχολεία στις αστικές περιοχές. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, επιτρέποντας αρχές να λάβουν τους απαραίτητους πόρους για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που είναι ζωτικής σημασίας, και στο πλαίσιο αυτό, μια ομάδα δασκάλων υψηλής ποιότητας δεσμευτεί να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να ξεπεράσουν τους περιορισμούς τους είναι το κλειδί.
Πώς βλέπετε τις ευκαιρίες για την ανάπτυξη ολοκληρωμένων δυνατοτήτων ηγεσίας στην εκπαίδευση τριτοβάθμια εκπαίδευση για τους εκπαιδευτικούς? Έχετε δει κανένα πανεπιστημιακά προγράμματα σε όλο τον κόσμο που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως πρότυπα για αυτή την πρόκληση?
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, την κατάρτιση και την επαγγελματική ανάπτυξη είναι ζωτικής σημασίας θέματα για την προώθηση των καλών πρακτικών ηγεσίας. Ως τέτοια, ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στην παροχή προγραμμάτων ποιότητας που διευκολύνουν την απόκτηση αυτών των πρακτικών. Σε αυτό το σενάριο, τα κυβερνητικά όργανα είναι τα αρμόδια μέρη για την ανάπτυξη και την εφαρμογή ενός πλαισίου για τον καθορισμό των στόχων, το ρόλο και τις λειτουργίες των εντολέων, ενώ τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα παρέχουν αποδείξεις κατάρτισης με βάση που μπορεί να ανταποκριθεί στις κυβερνητικές στόχους.
Πώς θα κατατάξουν τη σημασία της σχολικής ηγεσίας από τους βασικούς τομείς που χρειάζονται βελτίωση για την επίτευξη των βασικών δεξιοτήτων του 21ου αιώνα για τους φοιτητές?
Σχολική ηγεσία και την ποιότητα των εκπαιδευτικών είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που καθορίζουν την ποιότητα των περιβαλλόντων μάθησης και την απόδοση των παιδιών. Τα εκπαιδευτικά συστήματα αντιμετωπίζουν την τεράστια πρόκληση της προσαρμογής σε ένα μεταβαλλόμενο τοπίο στο οποίο ο ταχύς ρυθμός της παραγωγής γνώσης και της ζήτησης τεχνολογικών αλλαγών που οι μαθητές αποκτούν όλο και νέες δεξιότητες. Η απόκτηση της γνώσης δεν περιορίζεται πλέον σε μια καθιερωμένη σώμα της γνώσης. Απαιτεί τη μάθηση σε όλη τη ζωή, ενσωματώνοντας πολλές πηγές πληροφοριών και να γίνει μια κρίσιμη στοχαστής. Νέα σύνολα δεξιοτήτων, όπως η ομαδική εργασία, η καινοτομία και η δημιουργικότητα είναι ολοένα και πιο σημαντικό. Οι ηγέτες αυτού του μεγάλου μετασχηματισμού μπορεί να είναι μόνο οι διευθυντές και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, αλλά διευθυντές πρέπει να είναι σε θέση να δείξει το δρόμο σε αυτό το αβέβαιο κόσμο. Έτσι, ευθύνη τους είναι μεγαλύτερη από ποτέ.
Διαβάστε την πλήρη έκθεση εδώ.
(Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του CMRubinWorld και του ΟΟΣΑ)
Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorld, και είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια