Οι εργοδότες θέλουν να προσλάβουν άτομα με δεξιότητες του 21ου αιώνα και δεν μπορούν να βρουν αρκετά προσόντα των υποψηφίων. Το πρόβλημα, λέει ο Charles Fadel, Ιδρυτής του Κέντρου Σπουδών Επανασχεδιασμός, είναι ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα “είναι μεροληπτική για τις απαιτήσεις κολέγιο μέσω δοκιμών, όπως το SAT, που είναι εν μέρει παρωχημένες, και ποτέ δεν αντανακλάται ιδιαίτερα καλά τις ανάγκες της απασχολησιμότητας.” Έτσι, δεδομένων των δραματικών μετασχηματισμούς που βλέπουμε στο χώρο εργασίας, ποιες είναι οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι για να κλείσει το όλο και διευρυνόμενο χάσμα εκπαίδευση-to-απασχόληση?
Σήμερα στο μέρος 4 του Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση 5-μέρος της σειράς με τον Charles Fadel, εστίασή μας είναι στις δεξιότητες. Του ΟΟΣΑ Ανδρέας Schleicher καλεί το βιβλίο Fadel του, Τεσσάρων διαστάσεων Εκπαίδευση: Οι ικανότητες εκπαιδευόμενοι πρέπει να πετύχετε, ένα “πρώτη του είδους οργάνωση πλαίσιο του ικανότητες που απαιτούνται για αυτόν τον αιώνα το οποίο ορίζει τους χώρους στους οποίους οι εκπαιδευτικοί, σχεδιαστές του προγράμματος σπουδών, φορείς χάραξης πολιτικής και οι μαθητές μπορούν να δημιουργήσουν το τι πρέπει να μάθει.”
Κάρολος, πώς θα ανταποκριθεί στους εργοδότες’ ανησυχίες ότι οι μαθητές δεν έχουν τις δεξιότητες που απαιτούνται για να είναι παραγωγικοί στις επιχειρήσεις τους?
Για τις δύο τελευταίες δεκαετίες, οι εργοδότες δήλωσαν ότι ψάχνουν για τους εργαζόμενους σε θέση να εμφανίζει το “4 Γ”: να σκέφτονται κριτικά – επίλυση προβλημάτων και σχεδιάστε τις αποφάσεις του ήχου – καθώς και εργάζονται δημιουργικά, και είναι σε θέση να επικοινωνούν και συνεργάζονται σε συστηματική βάση. Αυτό είναι το πλαίσιο που αναπτύξαμε στην εταιρική σχέση για τον 21ο αιώνα Μάθησης (P21).
Είδαμε έρευνες που γίνεται από, μεταξύ άλλων, το Conference Board και Ρ21, και ΣΕΕΒ στην ΟΟΣΑ, τονίζοντας ότι η “4 Γ περιγράφεται πιο πάνω θέμα, περισσότερο από ποτέ για την απασχολησιμότητα σε όλο τον κόσμο. Αυτό δεν είναι μια νέα ανάγκη, αλλά έχει αυξηθεί σε σημασία, καθώς ο ανταγωνισμός και το χρόνο διάθεσης στην αγορά πιέσεις εντείνουν.
Είναι δίκαιη βέβαια να πούμε ότι οι εργοδότες αναμένουν από τα σχολεία και τα συστήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που οι μαθητές είναι έτοιμοι για τον κόσμο της εργασίας, καθώς και τον κόσμο της ζωής. Θα πάνε χέρι-χέρι και δεν υπάρχει τίποτα λάθος στην εκπαίδευση τόσο για την απασχολησιμότητα και τη ζωή. Αυτή είναι μια ψευδής διχοτόμηση, όπως θα πρέπει να εκπαιδεύσει για όλα τα επίπεδα της πυραμίδας του Maslow: όλοι πρέπει να αναλάβει τη φροντίδα των φυσιολογικών αναγκών, αλλά και την ασφάλεια, αγαπούν / ανήκουν, και αυτοπραγμάτωση.
Τι θα λέγατε για μια πρόσφατη απόφοιτος που εργάστηκε σκληρά σε ένα πολύ ακριβό όργανο και ο οποίος δεν ήταν σε θέση να βρουν εργασία με πλήρη απασχόληση με καλές παροχές?
Πρώτα, Θα έλεγα, “έχετε όλα συμπάθειά μου, Λυπάμαι, το σύστημα δεν σας προσφέρουν την καλύτερη καθοδήγηση, ιδιαίτερα δεδομένης της τιμής που καταβάλλεται. μάρκες θέμα, φυσικά, αλλά το ίδιο κάνουν πραγματικές δεξιότητες, και το παρόν σύστημα εστιάζεται στην ψήφιση κολέγιο, δεν είναι πραγματικά για την απασχολησιμότητα.”
Στη συνέχεια, θα ήθελα να πω, “εάν είστε ακόμα στο κολλέγιο, βεβαιωθείτε ότι έχετε κάνει πολλά πρακτικής άσκησης και προγράμματα με τη βιομηχανία. Και ανεξάρτητα από το αν πριν ή μετά την αποφοίτηση, ρεαλιστικά και ειλικρινά τεκμηριώσετε πώς έχουν αναπτύξει αυτές τις πραγματικές δεξιότητες μέσω κάθε μαθήματος, ώστε να μπορείτε να συζητήσετε ότι κατά τις συνεντεύξεις σας.”
Ας μιλήσουμε για τις δεξιότητες. Ποιες είναι οι βασικές δεξιότητες που έμειναν εκτός του προγράμματος σπουδών ή ότι δεν παίρνουν αρκετή έμφαση στο πρόγραμμα σπουδών?
Πρώτα, ας είμαστε σαφείς σε υποδεικνύοντας ότι αυτό είναι για να μην δεξιότητες ιδιότητες χαρακτήρα – αυτά έχουν καλυφθεί αλλού πριν. Οι δεξιότητες μιλάμε για τα: δημιουργικότητα, κρίσιμες επικοινωνίας σκέψης, και τη συνεργασία. Είναι απαραίτητο τόσο για τον κόσμο της εργασίας και την επιτυχία στη ζωή.
Τώρα βέβαια, σημερινή εκπαίδευση επιτυγχάνει ένα ορισμένο ποσό που, με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. πρώτα, υπάρχει η παραδοχή ότι η διδασκαλία μιας πειθαρχία θα ενισχύσει απαραίτητα ανώτερης τάξης δεξιότητες σκέψης. Είναι ως επί το πλείστον αβάσιμη, όσο πιο γρήγορα και ευρεία κάλυψη από υλικά που αντικαθιστά συνήθως τη βαθύτερη μάθηση που πρέπει να συμβεί.
Κατά δεύτερο λόγο, παιδαγωγική πρέπει να αλλάξει – για παράδειγμα, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ένας παθητικός ακροατής θα μάθουν πώς να επικοινωνούν και να συνεργάζονται.
Πώς βλέπετε τη σημασία αυτών των δεξιοτήτων στην αντιμετώπιση των βασικών τάσεων και των θεμάτων που βλέπουμε σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως η κλιματική αλλαγή και η μετανάστευση?
Οι παγκόσμιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε απαιτούν όχι μόνο τις σύγχρονες περιοχές της γνώσης, αλλά πώς να χρησιμοποιούν αυτή τη γνώση αποτελεσματικά, η οποία είναι ό, τι είναι η 4C σχετικά: πώς θα σχεδιάσουν τα συστήματα αφαλάτωσης νερού? Πώς θα προωθήσει την επιχειρηματικότητα? Ακριβώς περίπου οποιοδήποτε σύγχρονο ερώτημα απαιτεί καινοτόμες και κριτικής σκέψης. Και είναι επίσης σαφές ότι η επικοινωνία μεταξύ των πολιτισμών πειστικά, και συνεργάζεται ηθικά και δυναμικά, είναι πρέπει-πλούσιοι σε μια κατά τα άλλα αποθηκευμένα χωριστά κόσμο.
Ποια είναι τα κύρια μειονεκτήματα στον τρόπο με τον σημερινό πρόγραμμα σπουδών οργανώνεται από την άποψη της ανάπτυξης των δεξιοτήτων που απαιτούνται? Είναι αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα ή περιορισμούς που δεν είναι υπερβολικά δύσκολο να τροποποιήσουν?
Η σημερινή διδακτέα ύλη στα σχολεία και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προϋποθέτει ότι αυτές οι δεξιότητες που θα αναπτυχθούν φυσικά, καθώς οι μαθητές απέκτησαν γνώση. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να απέχει περισσότερο από την αλήθεια: γνώση μπορεί να παραμείνει εντελώς αδρανής. Δεξιότητες είναι το πώς χρησιμοποιείται η γνώση αλλά μπορεί κανείς να μάθει σε ένα παπαγαλία τρόπο και ποτέ να εμβαθύνουν τις ικανότητές.
Μια μακρά συζήτηση στην εκπαίδευση εξαρτάται από την εσφαλμένη υπόθεση ότι η διδασκαλία των δεξιοτήτων θα υποβαθμίσει τη διδασκαλία της γνώσης; Αυτή είναι μια ψευδής διχοτόμηση καθώς μελέτες έχουν δείξει ότι όταν η γνώση μάθει παθητικά χωρίς δεξιότητες, είναι συχνά έμαθε στο επιφανειακό επίπεδο και ως εκ τούτου δεν μεταφέρει εύκολα σε νέα περιβάλλοντα. Βαθιά κατανόηση και λογοδοσίας σε για τον πραγματικό κόσμο θα προκύψει μόνο με την ενσωμάτωση των δεξιοτήτων στο πεδίο της γνώσης έτσι ώστε κάθε ενισχύει το άλλο.
Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για την καλύτερη ενσωμάτωση της ανάπτυξης των βασικών δεξιοτήτων στο αναλυτικό πρόγραμμα?
Υπάρχουν τρία βήματα που πρέπει να ληφθούν για την καλύτερη ενσωμάτωση των δεξιοτήτων στο πρόγραμμα σπουδών: Πρώτα απ 'όλα, επανεξέταση το πρόγραμμα σπουδών για πεπαλαιωμένα περιοχές, ώστε να ελευθερώσετε χώρο και το χρόνο για να συμβεί βαθύτερη μάθηση, ως εκ τούτου, την ανάπτυξη δεξιοτήτων. Για παράδειγμα,, αν είμαστε σοβαροί σχετικά με τη χρήση μαθηματικών για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας, αυτό πρέπει να επιτρέπει την εξερεύνηση και την έρευνα σχετικά με τις διάφορες δυνατότητες. Έτσι, η ανάγκη για το χρόνο, που συνεπάγεται επιμέλεια προσεκτικά τα θέματα μικρότερης σημασίας. Δεύτερος, ο προσδιορισμός των οποίων μέρος του προγράμματος σπουδών είναι πιο κατάλληλο για τη διδασκαλία του οποίου δεξιοτήτων: κάθε πειθαρχία μπορεί να καλύψει κάθε δεξιότητα βαθιά, αλλά μερικά είναι καλά προσαρμοσμένη για ειδικές δεξιότητες, από τη φύση τους: caricaturally ίσως, μαθηματικά για κριτική σκέψη, γλώσσα για την επικοινωνία, τέχνες για τη δημιουργικότητα, και τα λοιπα. Και τρίτον, η κατάρτιση των εκπαιδευτικών για να ξέρει πώς να ενεργοποιήσει εκείνους τους μηχανισμούς, σε συνεννόηση με άλλους ειδικούς βοηθώντας με βάση το θέμα-με-topic, από το εσωτερικό όσο και έξω από το σχολείο (συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματιών του κλάδου). Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τους εκπαιδευτικούς να είναι τόσο απομονωμένος.
Υπάρχουν τομείς που θα πρέπει να λαμβάνουν μεγαλύτερη έμφαση στην υποστήριξη της ουσιαστική διαδικασία ανάπτυξης δεξιοτήτων εκεί, π.χ.. οι τέχνες, προγραμματισμός υπολογιστών, και τα λοιπα?
Κάθε περιοχή που υπόκειται ή πειθαρχία έχει το γεωγραφικό πλάτος για να διδάξουν αυτές τις τέσσερις δεξιότητες; είναι ένα ζήτημα της παιδαγωγικής και πώς φορά που χρησιμοποιείται στην τάξη, να δώσουν προσοχή σε όχι μόνο την εκμάθηση της γνώσης, αλλά και πώς να εφαρμόζουν αυτή τη γνώση. Για παράδειγμα,, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα μαθηματικά, αν γίνει σωστά, για να διδάξει όχι μόνο της κριτικής σκέψης, αλλά και τη δημιουργικότητα, επικοινωνία, και τη συνεργασία.
Πώς μπορούν οι εργοδότες και οι εκπαιδευτικοί εργάζονται μαζί σε δεξιότητες?
Οι εργοδότες πρέπει να εξακολουθήσει να συμμετέχει στη λήψη ακούσει τις ανάγκες τους, και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα πρέπει να δεχτούμε ότι έχουμε εκπαιδεύσει για τη ζωή και το έργο, όχι μόνο τη ζωή – αυτό είναι μια ψεύτικη διχοτομία. Η ζωή είναι δύσκολη για τους περισσότερους ανθρώπους χωρίς δουλειά, η οποία δεν φέρνει μόνο το εισόδημα, αλλά και την αυτοεκτίμηση και την ικανοποίηση στη λήψη εισφορών.
Σας ευχαριστώ Charles. Εν μέρει 5 του Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση σειρά με τον Charles Fadel, θα επικεντρωθεί σε αυτό Meta Μάθησης?
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά Τεσσάρων διαστάσεων Εκπαίδευση .
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με Κέντρο Σπουδών Επανασχεδιασμός.
(Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του CMRubinWorld και το Κέντρο Σπουδών Επανασχεδιασμός)
Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorld, και είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια