Οι περισσότεροι από εμάς θέλουν μια χαρούμενη, υγιή και παραγωγική ζωή για τα παιδιά μας. Ωστόσο, σύμφωνα με Vicki Abeles (Σκηνοθέτης Αγώνας για Πουθενά) και συγγραφέας του βιβλίου Πέρα από το μέτρο, ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι πραγματικά κάνει τα παιδιά μας άρρωστος και δυστυχισμένη. “Χιλιάδες φοιτητές που πάσχουν από άγχος, κατάθλιψη, στέρηση ύπνου ακόμη και σκέψεις αυτοκτονίας λόγω ακαδημαϊκή πίεση και ένα πολιτιστικό εμμονή με ένα στενό μορφή επιτυχίας,” σχολιάζει Abeles. Η έρευνά της δείχνει ότι τα προβλήματα που σχετίζονται με το στρες αρχίσει ήδη από το δημοτικό σχολείο με ένα εκπληκτικό 1 σε 3 έφηβοι ισχυρίζονται ότι είναι λυπημένος ή κατάθλιψη και περισσότερο από το ήμισυ των φοιτητών κολεγίου αίσθημα συγκλονισμένοι με το άγχος. Πού πάμε λάθος?
Την ένταξή μας στην Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση σήμερα να μιλήσουμε για την έρευνά της και τις λύσεις της πραγματικής ζωής της, από τις κοινότητες σε όλη τη χώρα για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων είναι Βίκυ Abeles, κινηματογραφιστής, συνήγορος της εκπαίδευσης και συγγραφέας του νέου βιβλίου, Πέρα από το μέτρο: Διάσωση ενός overscheduled, Overtested, Υποτιμάται Γενιάς.
Βίκυ: Ποιο είναι το μήνυμά σας για τους γονείς που μπορεί να θέλουν να τραβήξουν τα παιδιά τους από το fast-track, αλλά πιστεύουν ότι απλά δεν μπορεί επειδή είναι ανησυχούν για το πώς τα παιδιά τους θα παραμείνουν ανταγωνιστικές, αν αμφισβητήσουν το status quo?
Τόσο η νέα ταινία και το νέο βιβλίο είναι λύσεις εστιασμένες. Το βιβλίο μπορεί στην πραγματικότητα να διαβαστεί ως playbook για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς που θέλουν να κάνουν αλλαγές – αρχής γενομένης απόψε γύρω από το τραπέζι ή αύριο στην τάξη. Έχουμε εκθέσει το πρόβλημα της υπερ-δοκιμής, πάνω-κάτω και τον προγραμματισμό, την προετοιμασία των μαθητών μας, αλλά αναγνωρίζουμε επίσης πολύ σαφείς λύσεις για πρώτη φορά από γενναία αγωνίστηκαν σε όλη τη χώρα. Και ό, τι η έρευνα και τα ταξίδια μας, τόσο για το βιβλίο και την ταινία μας έδειξε ότι η αλλαγή γίνεται από τους καθημερινούς ανθρώπους – γονείς, δάσκαλοι, εντολέων, διαχειριστές – ο οποίος σηκώθηκε και έκανε αλλαγές, ακόμη και όταν αυτές οι αλλαγές πήγε ενάντια στο drumbeat περισσότερο = καλύτερο.
Για τους γονείς, ειδικά, είναι συχνά ένα ζήτημα ενίσχυση πίσω από την καθημερινότητα και να ζητήσει, “Τι θέλω πραγματικά για το παιδί μου? Για τα παιδικά της χρόνια?” Επειδή, τελικά,, το μήνυμά μου δεν είναι για την εκπαίδευση: είναι για την παιδική ηλικία. Αν θέλουμε πραγματικά να βελτιωθεί η εκπαίδευση στην Αμερική, και αν πραγματικά θέλουμε τα παιδιά μας να πετύχει, θα πρέπει να επανεξετάσει το πλαίσιο των πολύ ερωτήματα ζητάμε. Πρέπει να σκεφτούμε πώς θέλουμε παιδική ηλικία να ψάξουν για τα παιδιά μας. Πονοκέφαλοι, στομαχόπονους, απαγκίστρωση, στρες, στέρηση ύπνου, κλάμα στο τραπέζι της κουζίνας πάνω από την εργασία – Αυτό είναι, δυστυχώς, ό, τι μοιάζει με την παιδική ηλικία για πολλά από τα παιδιά μας. Οι περισσότεροι γονείς, όταν ένα βήμα πίσω από την καθημερινότητα, συνειδητοποιούν ότι αυτή η φυλή αρουραίων δεν είναι αυτό που ορίζουμε ως “επιτυχία” για τα παιδιά μας. Αντιμετωπίζοντας αυτήν την πραγματικότητα με ειλικρίνεια μας αναγκάζει να αναδιατάξετε εκπαιδευτικές προτεραιότητες μας, αμφισβητούν την εμμονή με την εργασία, βαθμολογίες των εξεταστικών δοκιμασιών, και η είσοδος κολέγιο βιογραφικό κτίριο που είναι αηδιαστικό τα παιδιά και τις οικογένειές ξέφτισμα. Μόλις σταματήσει και να κάνει απολογισμό της πραγματικές προτεραιότητες μας, Νομίζω ότι οι περισσότεροι γονείς μπορούν να συμφωνήσουν ότι εκτιμούμε την υγεία, ευτυχία, σκοπός, ολότητα, και γνήσια μάθηση πάνω απ 'όλα. Στην έρευνα αυτό το βιβλίο, Βρήκα επίσης την επιστημονική και ανεπίσημα στοιχεία ότι η λήψη φοιτητές off η “fast-track” μπορεί να είναι το πρώτο βήμα που θα βοηθήσει να βρουν το δικό τους μοναδικό μονοπάτι προς την επιτυχία και την εκπλήρωση. Μείωση ακαδημαϊκή πίεση και την αποκατάσταση χρόνο για εξερεύνηση, δημιουργικότητα και την ανθρώπινη επαφή είναι το κλειδί για την απελευθέρωση του τεράστιου δυναμικού που είναι κοιμούνται σε τόσα πολλά παιδιά.
Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την αμφισβήτηση του status quo?
Μάθηση και ευεξίας πάει χέρι-χέρι. Μάθηση και το άγχος δεν κάνει. Τόσο το νέο βιβλίο και την ταινία προτομή του μύθου που ευεξία και την ακαδημαϊκή επίδοση είναι αντικρουόμενα συμφέροντα. Θέλουμε όλοι των ενδιαφερομένων στο εκπαιδευτικό μας κοινότητες – συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών και των διευθυντών και επιθεωρητές – για να δείτε αυτό το: ότι μια κουλτούρα που δίνει προτεραιότητα στην ευημερία, στην πραγματικότητα στηρίζει τα παιδιά που είναι ξεκούραστος και ασχολούνται αρκετά για να μάθουν πραγματικά. Και γι 'αυτό καλούμε τους εκπαιδευτικούς να βοηθήσει να αλλάξει την κουλτούρα: να αναζητήσει τρόπους για να υποστηρίξει ολόκληρο το ανθρώπινο ον που κάθεται στην τάξη τους, όχι μόνο η δοκιμή-κτήτορας και ο βαθμός-maker. Πρακτικά μιλώντας, Αυτό μπορεί να σημαίνει τονίζοντας την περιέργεια και την εξερεύνηση πάνω από μηχανική δοκιμή προπαιδεία όποτε αυτό είναι δυνατό. Αυτό μπορεί να σημαίνει την κατάργηση των δοκιμών στην τάξη, κουίζ και άλλες αξιολογήσεις τους αριθμούς με γνώμονα. Αυτό μπορεί να σημαίνει την κατάργηση εργασία και άλλες βαθμολογούνται αναθέσεις. Αυτό μπορεί να σημαίνει επιτρέψει και να ενθαρρύνει τους μαθητές να εργαστούν σε μακροπρόθεσμη, σύνθετα έργα, και να αποφύγει τις προσεγγίσεις μόνο-ένα-απάντηση. Αυτά τα πράγματα μπορεί να αισθάνονται ριζική, αλλά οι εκπαιδευτικοί σε όλη τη χώρα – στα δημόσια σχολεία – έχουν ήδη αρχίσει το έργο της ώθησης πίσω από το status quo. Τα δημόσια σχολεία, ακόμη και σε περιοχές υποχρηματοδοτούνται, μπορούν να κάνουν μεγάλες αλλαγές μέσα σε λίγα χρόνια.
Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τους φοιτητές οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μοιάζοντας αποτυχίες στην ομάδα των συνομηλίκων, εάν επιλέξουν να ακολουθήσει έναν διαφορετικό δρόμο και να αμφισβητήσει την επιτυχία?
Τα παιδιά μας γνωρίζουν ήδη ότι ένα μπισκότο-κοπτών, ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους, αριθμούς με γνώμονα το εκπαιδευτικό σύστημα είναι επιζήμια. Είναι κοινό μυστικό! Και ως ενήλικες – γονείς και τους εκπαιδευτικούς – ένα από τα πιο πολύτιμα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε είναι να δώσουμε στα παιδιά μας την άδεια να μιλήσω για αυτή την καταστροφική σχολικής κουλτούρας φωναχτά. Για την αντιμετώπισή της. Για να αποχωρήσετε από την εργασία και τις δοκιμές – με την υποστήριξή μας. Δόθηκε η άδεια και ενθάρρυνση από τους ενήλικες, τα παιδιά έχουν την τάση να χάνουν την φοβισμένοι, ανταγωνιστική στάση που συλλογική εκπαιδευτική κουλτούρα μας έχει ενσταλάξει μέσα τους. Έχουμε διερευνήσει αυτό τόσο στην ταινία και το βιβλίο: ότι οι φωνές των φοιτητών πρέπει να παραγγελθεί, ενισχύεται και ακούγεται από όλους όσους αγγίζει φοιτητές’ ζωές: κλήρος, πούλμαν, δάσκαλοι, σύμβουλοι, Οι γονείς και οι σύμβουλοι. Στην καρδιά της κάθε εκπαιδευτικής πρακτικής και της πολιτικής θα πρέπει να θεσπίσουν το θέμα: Πώς αυτό εξυπηρετεί το παιδί? Και θα πρέπει να ληφθούν υπόψη όλες οι πτυχές της ζωής ενός παιδιού: συναισθηματική, γνωστική, φυσικός, αναπτυξιακών και κοινωνικών. Αφού αφήσουμε να συμβεί αυτή η συζήτηση, φόβους για κοινωνική “μέτρηση μέχρι” και “ανταγωνιστικών” με άλλα παιδιά αρχίζουν να σπάσει. Και παίρνουν αντικατασταθεί από ένα πολύ πιο δυναμικό μήνυμα: ότι η μάθηση είναι μια προσωπική, αποχρώσεις, βρώμικο και πολύπλοκη ανθρώπινη δραστηριότητα – και ότι υπάρχει περιθώριο για πολλαπλές διαδρομές και προσεγγίσεις.
Οι άνθρωποι είναι πάντα αντιστέκονται στην αλλαγή. Τι πρόοδο έχουμε κάνει είναι στην καλύτερη προετοιμασία των μαθητών μας για τον σημερινό κόσμο? Ποια θα είναι οι προτεραιότητές σας όσον αφορά τη μεταρρύθμιση για τις κυρίαρχες συμβάσεις που ανησυχούν για την εκπαίδευση σήμερα?
Έχω επισκεφθεί εκατοντάδες σχολεία σε όλη τη χώρα, και βλέπω την πρόοδο παντού. Η κίνηση αυξάνεται σε κάθε γωνιά της χώρας. Γνώρισα έναν κύριο στο Μέριλαντ που καταργήθηκαν οι περισσότερες στο σπίτι για μαθητές δημοτικού της, ενθαρρύνοντάς τους να διαβάζουν για ευχαρίστηση, αντί. Ακαδημαϊκή επίδοση του σχολείου της, όπως μετράται με συμβατικές αξιολογήσεις, αμέσως βελτιώθηκε. Επισκέφθηκα μια μεγάλη δασκάλα στη Βιρτζίνια των οποίων φοιτητές’ το έργο έγινε πιο προσεκτική και δημιουργική, όταν σταμάτησε την ταξινόμηση. Ήρθα να ξέρετε ένα εμπνευσμένο ομάδα γονέων στο New Jersey ο οποίος έπεισε το λύκειο τους για να τερματίσετε out-of-ελέγχου σπίτι διακοπών, απελευθερώνοντας τις οικογένειες να περάσουν σχολείο διαλείμματα ανάπαυσης πραγματικότητα. Έχω επισκεφθεί πολλές φορές με ένα σχολείο και έναν επιστάτη στο Κεντάκυ ποιος συγκλονίζει την παράδοση, βοηθώντας τους εκπαιδευτικούς εναλλαγή από παπαγαλία ασκήσεις στο βάθος, δημιουργικές εργασίες, με σκοπό να προσφέρει κάτι κοινότητα του βαθύτερο από δοκιμή προπαιδεία. Έχω μιλήσει με έναν σκηνοθέτη κολέγιο ομολογίες στο Όρεγκον που σταμάτησε να προσπαθεί να μειώσει τα ποσοστά αποδοχής και άρχισε να προσπαθεί να προσελκύσει μια ισορροπημένη τάξη, παρά τον κίνδυνο μείωσης της κατάταξης του κολεγίου του. Αυτοί οι άνθρωποι είναι όλοι σημειώνουν πρόοδο στη δική τους σφαίρα. Και υποστηρίζω ότι, συλλογικά, Αυτό θα προσθέσει έως και σε ευρείας κλίμακας πολιτισμική αλλαγή.
Τούτου λεχθέντος, δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε άλλους για να μετακινήσετε τη συζήτηση προς τα εμπρός. Υποστήριξη ενός διεθνούς δικτύου των φοιτητών, γονείς, εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες υγείας, και ηγέτες της κοινότητας οι οποίοι τροφοδοτούν ένα λαϊκό κίνημα για να ανακαλύψουμε εκ νέου σχολείου, διεκδικήσουν υγιή παιδική ηλικία, και να επαναπροσδιορίσει την επιτυχία των φοιτητών είναι κεντρική στην αποστολή του μη κερδοσκοπικού μας. Ταινίες μας, Αγώνας για Πουθενά και Πέρα από το μέτρο συμμετάσχουν και να εμπνεύσει τις κοινότητες να αμφισβητήσουν το status quo. Στο βιβλίο μας Πέρα από το μέτρο, που προσφέρουν στους αναγνώστες την ευκαιρία να δουν τις λύσεις που μπορούν να προσαρμοστούν για τα παιδιά και τους μαθητές τους. Έχουμε όλοι ευθύνη να γίνουν υπέρμαχοι της αλλαγής σε οποιοδήποτε επίπεδο και την κλίμακα μπορούμε: στα σπίτια μας, στο δικό μας σχολείο, σε τοπικό σχολείο μας περιοχές, και – για μερικούς από εμάς – σε περιφερειακό, κρατικό ή εθνικό επίπεδο. Σε καποιες περιπτωσεις, πραγματική αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο με κάποια πολιτική ανυπακοή από τους διαχειριστές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς που είναι αρκετά γενναίος για να αμφισβητήσουν το status quo από μποϊκοτάρουν την εργασία ή τις τυποποιημένες δοκιμές; ριζικές αναδιοργανώσεις η σχολική ημέρα; ή την εξάλειψη κατάταξη, δοκιμή ή βαθμούς.
Η δική μου προτεραιότητες είναι να δοθεί έμφαση στα θέματα που πραγματικά έχει σημασία – υγεία, ευεξία, εμπλοκής μάθηση – πάνω απ 'όλα. Όταν το κάνουμε αυτό – όταν παραγγέλνουμε τα σχολεία και οι οικογένειες γύρω από τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών μας μας και τις δραστηριότητες που τους κάνουν να ανάβουν με την περιέργεια και το πάθος και την εστίαση – ότι όταν είμαστε πραγματικά αλλάζουν την εκπαιδευτική κουλτούρα. Και πιστεύω ότι κάθε σχολείο και γονέας μπορεί να κάνει ότι.
Πολύ ενθαρρυντική – Ευχαριστώ Βίκυ.
(Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά της Βίκυς Abeles)
Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorld, και είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.
Σχετικές θέσεις:
Ο Γύρος του Κόσμου σε 30 Ημέρες — Οκτώβριος 2015
Ο Γύρος του Κόσμου σε 30 Ημέρες: Απρίλιος 2017
Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση: Αρχή μας 12 Παγκόσμια Δάσκαλος Blogs – How do you balance preparation for high stakes assessments with teaching and learning in your classroom?
Ο Γύρος του Κόσμου σε 30 Ημέρες: Οκτώβριος 2016
Πρόσφατα σχόλια