Του Ali Grutchfield
Ο ορισμός της τέχνης αλλάζει συνεχώς, συχνά αντικατοπτρίζει τις τελευταίες τάσεις και τον παγκόσμιο σχολιασμό. Σκηνοθεσία: Emmanuel Vaughan-Lee, Σιωπηλό Κρεσέντο είναι ένα ντοκιμαντέρ που εξερευνά έναν καλλιτέχνη του οποίου η δουλειά ξεπερνά τα συνηθισμένα μέσα για να πει μια εντελώς νέα ιστορία. Αν και το να μάθει να ζωγραφίζει με τσάι δεν ήταν το σχέδιό του, αυτός ο καλλιτέχνης αγκάλιασε το άγνωστο και έδωσε τη θέση του σε αλλαγές τόσο στην τέχνη όσο και στην οπτική του.
Αφού ο καλλιτέχνης έριξε ένα φλιτζάνι τσάι σε ένα σχέδιο, τα μάτια του άνοιξαν σε νέες δημιουργικές δυνατότητες. Αυτό που φαινόταν σαν ένα ατύχημα χωρίς νόημα άλλαξε την τέχνη του για πάντα. Η διαδικασία του επεκτάθηκε στο να βάλει το τσάι σε χαρτί και να δει πού ρέει. Αφού σχηματίσει έντονες γραμμές και κατευθυντήρια σημεία, τα ορίζει περαιτέρω με στυλό και προσθέτει περισσότερες λεπτομέρειες και περίγραμμα. Αν και ανορθόδοξο, Η τέχνη του έχει γίνει μια συνεργασία ανάμεσα σε αυτόν και το τσάι, αντί να κυριαρχείται από μπογιά και μελάνι.
Όπως πολλοί καλλιτέχνες, έψαχνε συνεχώς για πρωτοτυπία και καινοτόμες ιστορίες, ωστόσο, το τσάι κατά μία έννοια έγινε καλλιτέχνης ο ίδιος με τις δικές του ιστορίες. Αυτός ο καλλιτέχνης έχει επιλέξει να βλέπει τον εαυτό του ως το σκάφος και όχι ως έναν ελεγχόμενο καλλιτέχνη. Δεν βλέπει πλέον τον εαυτό του να έχει τον έλεγχο, υποστηρίζοντας ότι «η πρωτοτυπία είναι άσχετη,» και έχει παραδώσει την εξουσία στο τσάι. His art has become stories of changing perspectives and hidden potential.
θα έδινα Σιωπηλό Κρεσέντο 4/5 αστέρια.
Ο Ali Grutchfield είναι ένας νεαρός που επιδιώκει παραγωγή ταινιών και τηλεόρασης στο Savannah College of Art and Design. Ξοδεύει το χρόνο της παράγοντας οπτικό και γραπτό περιεχόμενο για το District, διαδικτυακή πλατφόρμα ειδήσεων του σχολείου, ως Πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης SCAD, παραγωγή και μοντάζ φοιτητικών ταινιών, διαβάζοντας μυθιστορήματα μυστηρίου, και πίνοντας καφέ με τη γάτα της, Jingle.
Πρόσφατα σχόλια