“Ενώ το χάσμα ανάμεσα σε αυτό που χρειάζονται οι κοινωνίες μας και ποια συστήματα εκπαίδευσης παρέχουν συνεχίζει να αυξάνεται ευρύτερη, ο κόσμος προσφέρει τόσα πολλά καλά παραδείγματα της εκπαιδευτικής επιτυχίας. Τα ανθρώπινα όντα δεν χρειάζεται να είναι παθητική ή αδρανές. Έχουμε γραφείο, η ικανότητα να προβλέπει και τη δύναμη για να πλαισιώσει τις δράσεις μας με σκοπό.” — Andreas Schleicher
Διδάσκουμε σε δοκιμασία. Πρεπει να. Οι δοκιμές είναι ισχυρά εργαλεία. Μας λένε αυτό που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι σημαντικό. Τι συμβαίνει όταν μπορεί να απαντηθεί τεράστια ποσά από αυτά που δοκιμή σε δευτερόλεπτα για smartphones μας?
Δεν είναι ασυνήθιστο, ανάλογα με την κύρια ΟΟΣΑ Andreas Schleicher, να βρει «μερικά πανεπιστημιακούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους οι οποίοι καθορίζουν ποια εκατομμύρια μαθητές θα μάθουν» και αυτοί οι ηγέτες «θα υπερασπιστεί συχνά την έκταση και την ακεραιότητα του κλάδου τους.» Schleicher πρέπει να γνωρίζετε. Είναι ο άνθρωπος πίσω από το ισχυρό, δοκιμή διεθνή PISA και το πρόσωπο που είναι σήμερα ηγετική πάνω 70 χώρες στις προσπάθειές τους να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές εκπαίδευσης και πρακτικές για ένα νέο κόσμο. Είναι επίσης ο συγγραφέας του νέου βιβλίου, World Class: Πώς να οικοδομήσουμε ένα σύστημα το σχολείο του 21ου αιώνα. Μεταξύ άλλων, το βιβλίο αποκαλύπτει γιατί είναι τόσο δύσκολο να προχωρήσουμε προς τα εμπρός εκπαιδευτικά συστήματα, δηλαδή. η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, πεποιθήσεις και τους φόβους των ενδιαφερομένων που συχνά χτισμένο γύρω από αυτο-συμφέροντα έναντι των συμφερόντων των μαθητών τους.
Καταζητούμενος:
Οι μαθητές που είναι πιο έξυπνοι από ό, τι Smartphones τους.
Ακαδημαϊκοί, δάσκαλοι, κυβερνητικά στελέχη, γονείς, και τους ηγέτες των επιχειρήσεων το θάρρος να ενδυναμώσει τα παιδιά μας για το μέλλον τους σε σχέση με το παρελθόν μας.
Οι δοκιμές που αξιολογούν τι μάθησης που έχει πραγματικά σημασία για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση.
Ενώνουμε μου Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση είναι ο Ανδρέας Schleicher.
“Δεδομένου ότι ο χρόνος μάθησης των μαθητών είναι περιορισμένος και φαίνεται σε θέση να εγκαταλείψει τη διδασκαλία πράγματα που δεν μπορεί πλέον να είναι σχετικές, οι νέοι κρατούνται φυλακισμένοι του παρελθόντος, και τα σχολεία χάνουν την ευκαιρία να αναπτύξουν τις πολύτιμες γνώσεις, δεξιότητες και τις ιδιότητες του χαρακτήρα που είναι σημαντικές για την επιτυχία των μαθητών στον κόσμο.” — Andreas Schleicher
Ανδρέας, πώς απαιτήσεις κολέγιο εισαγωγικές εξετάσεις μία μεταρρύθμιση?
Αν οι μαθητές να είναι πιο έξυπνοι από ό, τι τα smartphones τους, Στη συνέχεια δοκιμές πρέπει να κοιτάξουμε πέρα από το αν οι μαθητές μπορούν να αναπαράγουν πληροφορίες για τον προσδιορισμό, αντι αυτου, αν μπορούν να προβληθούν από ό, τι γνωρίζουμε, και να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους δημιουργικά σε νέες καταστάσεις. Αλλά υπάρχει και μια άλλη κομμάτι που λείπει. Οι εξετάσεις είναι όταν αρχίζει το σύστημα διδασκαλίας, Δεν όπου τελειώνει. Το κλειδί είναι το πώς τα πρότυπα και τις εξετάσεις μεταφράζονται σε πρόγραμμα σπουδών, εκπαιδευτικό υλικό και, τελικά, διδακτική πρακτική. Συχνά έχω εκπλαγεί με το πόσο λίγη προσοχή και τους πόρους που οι ΗΠΑ αφιερώνει στην ανάπτυξη του προγράμματος σπουδών και το εκπαιδευτικό υλικό και την ευθυγράμμισή του με την εκπαίδευση των στόχων, πρότυπα, ανάπτυξη των εκπαιδευτικών και εξετάσεις.
Κατά τη μελέτη εθνικά προγράμματα σπουδών των μαθηματικών για την ανάπτυξη του PISA 2003 εκτίμηση, Συχνά αναρωτήθηκα γιατί τα προγράμματα σπουδών αφιέρωσε τόσο πολύ την προσοχή στη διδασκαλία πράγματα όπως τριγωνομετρία και λογισμός. Η απάντηση δεν μπορεί να βρεθεί στην εσωτερική δομή της πειθαρχίας μαθηματικών, στις πιο σημαντικές πρόοδοι μάθησης για τους μαθητές, ή στον τρόπο μαθηματικά που χρησιμοποιούνται σήμερα στον κόσμο. Η απάντηση βρίσκεται στο πώς τα μαθηματικά χρησιμοποιήθηκε γενιές πριν από τους ανθρώπους μετρώντας το μέγεθος των χωραφιών τους ή την εκτέλεση σύνθετους υπολογισμούς που έχουν από καιρό έχουν ψηφιοποιηθεί.
Δεδομένου ότι ο χρόνος μάθησης των μαθητών είναι περιορισμένος και φαίνεται σε θέση να εγκαταλείψει τη διδασκαλία πράγματα που δεν μπορεί πλέον να είναι σχετικές, οι νέοι κρατούνται φυλακισμένοι του παρελθόντος, και τα σχολεία χάνουν την ευκαιρία να αναπτύξουν τις πολύτιμες γνώσεις, δεξιότητες και τις ιδιότητες του χαρακτήρα που είναι σημαντικές για την επιτυχία των μαθητών στον κόσμο.
“Το μέλλον θα είναι σχετικά με την αντιστοίχιση την τεχνητή νοημοσύνη των υπολογιστών με τη γνωστική, κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες και τις αξίες των ανθρώπων. Θα είναι η φαντασία μας, ευαισθητοποίηση μας και την αίσθηση της ευθύνης που θα μας επιτρέψει να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες της 21st αιώνα για να διαμορφώσει τον κόσμο προς το καλύτερο.” — Andreas Schleicher
Στις τελευταίες εκλογές των ΗΠΑ, οι υποψήφιοι για την προεδρία έθεσε κατά καιρούς εκπαίδευση, συζητάμε πώς να γίνει πιο προσιτή σε σχέση με το είδος της εκπαίδευσης σημασία για έναν κόσμο που αλλάζει. Γιατί δεν χάραξης πολιτικής που συνδέει τις τελείες?
Σαφώς, δίδακτρα στις ΗΠΑ μπήκε στον αγωνιστικό χώρο συγχρονισμού με τα κολέγια αξία δημιουργήσει για τους φοιτητές. Αλλά το γεγονός ότι βρίσκουμε αύξηση του αριθμού των κολλεγίων αποφοίτων σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην εύρεση εργασίας, ενώ την ίδια στιγμή οι εργοδότες λένε ότι δεν μπορούν να βρουν τους ανθρώπους με τις δεξιότητες που χρειάζονται, δείχνει ότι οι ερωτήσεις που παρουσιάζουν ενδιαφέρον και η ποιότητα είναι εξίσου σχετικές.
Το μέλλον θα είναι σχετικά με την αντιστοίχιση την τεχνητή νοημοσύνη των υπολογιστών με τη γνωστική, κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες και τις αξίες των ανθρώπων. Θα είναι η φαντασία μας, ευαισθητοποίηση μας και την αίσθηση της ευθύνης που θα μας επιτρέψει να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες της 21st αιώνα για να διαμορφώσει τον κόσμο προς το καλύτερο.
ιδρύματα Αύριο θα πρέπει να βοηθήσει τους μαθητές να σκεφτούν για τον εαυτό τους και να ενταχθούν άλλοι, με εμπάθεια, στην εργασία και την ιθαγένεια. Θα πρέπει να βοηθήσει τους μαθητές να αναπτύξουν μια ισχυρή αίσθηση του σωστού και του λάθους και την ευαισθησία προς τις αξιώσεις που άλλοι κάνουν. Στη δουλειά, στο σπίτι και στην κοινότητα, οι άνθρωποι θα χρειαστεί μια βαθιά κατανόηση του πώς σκέφτονται οι άλλοι, είτε ως επιστήμονες ή καλλιτέχνες, και πώς άλλοι ζουν, σε διαφορετικούς πολιτισμούς και παραδόσεις. Όποια και αν είναι τα καθήκοντα μηχανές μπορεί να αναλάβει από τους ανθρώπους στην εργασία, οι απαιτήσεις σχετικά με τις δυνατότητές μας να συμβάλουμε ουσιαστικά στην κοινωνική και πολιτική ζωή, θα συνεχίσουν να αυξάνονται.
Θα πρέπει να επιτρέπεται ακαδημαϊκούς για τον έλεγχο των προδιαγραφών δεδομένης της έλλειψης γνώσης του πραγματικού κόσμου δεξιότητες? Πρέπει να είναι μια διεπιστημονική προσέγγιση?
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για το πώς τα σχολεία μπορούν να ενσωματωθούν καλύτερα τον κόσμο της εκπαίδευσης και τους κόσμους της εργασίας, και υπάρχουν πολλά καλά παραδείγματα της καριέρας και της τεχνικής εκπαίδευσης. Είναι πάντα ένα ζήτημα ισορροπίας, οι εργοδότες είναι πολύ καλοί στο να σας λέει τι γνώσεις και τις δεξιότητες που χρειάζονται σήμερα, αλλά συχνά δεν είναι πολύ καλό για την πρόβλεψη των ιδιοτήτων που θα είναι το κλειδί για την επιτυχία του αύριο.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι να σκέφτονται πιο συστηματικά για το τι θέλουμε να επιτύχουμε από το σχεδιασμό των προγραμμάτων σπουδών, αντί να συνεχίσουμε να προσθέσετε περισσότερα «πράγματα» σε ό, τι διδάσκεται. Τα προγράμματα σπουδών πρέπει να παραμείνει πιστή στις ειδικότητες, στοχεύοντας παράλληλα στην ικανότητα διεπιστημονικής μάθησης και οικοδόμησης των μαθητών για να δείτε τα προβλήματα μέσα από πολλαπλές φακούς. Τα προγράμματα σπουδών πρέπει να εξισορροπήσει τη γνώση του περιεχομένου πειθαρχίας με τη γνώση σχετικά με την υποκείμενη φύση και τις αρχές των κλάδων. Για να βοηθήσει τους μαθητές να αντιμετωπίσουν άγνωστο μέλλον προβλήματα, προγράμματα σπουδών πρέπει επίσης να επικεντρωθεί σε περιοχές με την υψηλότερη αξία μεταβίβασης. Και για να φέρει τους εκπαιδευτικούς μαζί με αυτήν την ιδέα, πρέπει να είναι σαφείς σχετικά με τη θεωρία της δράσης για το πώς συμβαίνει αυτό αξία μεταβίβασης. Πρέπει να ισορροπήσει τη γνωστική, κοινωνικές και συναισθηματικές πτυχές της μάθησης, και να βοηθήσει τους καθηγητές να κάνουν κοινή ευθύνη μεταξύ των μαθητών μέρος της διαδικασίας μάθησης.
“Ο λόγος γι 'αυτό είναι τόσο δύσκολο να κινηθούν τα σχολικά συστήματα είναι ότι υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερο αόρατο τμήμα κάτω από την ίσαλο γραμμή. Αυτό το αόρατο μέρος είναι για τα συμφέροντα, πεποιθήσεις, τα κίνητρα και τους φόβους των ανθρώπων που ασχολούνται με την εκπαίδευση, Οι γονείς και οι δάσκαλοι που περιλαμβάνονται.” — Andreas Schleicher
Γεφυρώνοντας το χάσμα των δεξιοτήτων είναι για την όραση και την ανάληψη κινδύνων συχνά χωρίς επαρκή αποδεικτικά στοιχεία και την έρευνα. σκέψεις?
Οι γνώσεις μας για το τι λειτουργεί στον τομέα της εκπαίδευσης έχει πραγματικά βελτιωθεί κατά πολύ. Είναι αλήθεια ότι η ψηφιοποίηση έχει συμβάλει στην άνοδο του λαϊκισμού και «μετα-αλήθεια» κοινωνίες που μπορεί να λειτουργήσει εναντίον χάραξη ορθολογικής πολιτικής. Αλλά οι ίδιες δυνάμεις, είτε με τη μορφή περισσότερων και καλύτερων στοιχείων ή νέων στατιστικών και αναλυτικών εργαλείων, Επίσης μαζικά επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής και τη δύναμη της κοινωνικής έρευνας για να δημιουργήσετε μια πιο τεκμηριωμένη περιβάλλον το οποίο μπορεί να βοηθήσει τους φορείς χάραξης πολιτικής να μειώσει το πολιτικό κόστος της δράσης, και να αυξήσει το πολιτικό κόστος της αδράνειας.
Για να μετατρέψει την εκπαίδευση σε κλίμακα, χρειαζόμαστε όχι μόνο μια ριζική όραμα του τι είναι δυνατό, αλλά και έξυπνες στρατηγικές που βοηθούν κάνουν την αλλαγή στην εκπαίδευση συμβεί. Ο δρόμος της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είναι γεμάτη με καλές ιδέες που εφαρμόζονται ελλιπώς. Οι νόμοι, Κανονισμοί, δομές και οργανισμούς στους οποίους εκπαιδευτική ηγέτες έχουν την τάση να επικεντρώνονται κατά την αλλαγή των σχολείων είναι ακριβώς όπως το μικρό ορατή κορυφή του παγόβουνου. Ο λόγος γι 'αυτό είναι τόσο δύσκολο να κινηθούν τα σχολικά συστήματα είναι ότι υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερο αόρατο τμήμα κάτω από την ίσαλο γραμμή. Αυτό το αόρατο μέρος είναι για τα συμφέροντα, πεποιθήσεις, τα κίνητρα και τους φόβους των ανθρώπων που ασχολούνται με την εκπαίδευση, Οι γονείς και οι δάσκαλοι που περιλαμβάνονται. Αυτό είναι που συμβαίνουν απρόσμενες συγκρούσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα εκπαιδευτικά ηγέτες είναι σπάνια επιτυχία με τη μεταρρύθμιση αν δεν οικοδομήσουμε μια κοινή κατανόηση και συλλογική ιδιοκτησία για την αλλαγή, και αν δεν την ανάπτυξη ικανοτήτων και τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος πολιτικής, με μέτρα λογοδοσίας για την ενθάρρυνση της καινοτομίας και της ανάπτυξης και όχι της συμμόρφωσης.
Η κρίση της εκπαίδευσης, αντικατοπτρίζεται στην επίπεδη επένδυση εκπαιδευτικά αποτελέσματα, παρά την αύξηση του κόστους είναι, τουλάχιστον εν μέρει, η κρίση της εκπαίδευσης ηγεσίας. Η εύρεση κατάλληλων και το μέλλον απαντήσεις στα αλληλένδετα αλλαγές στην τεχνολογία, παγκοσμιοποίηση και το περιβάλλον είναι τελικά θέμα ηγεσίας. Για τα σχολεία να είναι επιχειρηματική και είναι σε θέση να προσαρμοστούν, το σύστημα ηγέτες πρέπει να είναι σε θέση να κινητοποιήσει το ανθρώπινο, κοινωνικούς και οικονομικούς πόρους που απαιτούνται για την καινοτομία; να εργαστούν ως κοινωνικοί επιχειρηματίες τόσο εντός όσο και πέρα από τις δικές τους οργανώσεις; και για την οικοδόμηση ισχυρότερων δεσμών σε όλους τους τομείς και τις χώρες, για τη δημιουργία συνεργασιών με κυβερνητικούς ηγέτες, κοινωνικούς επιχειρηματίες, Στελέχη Επιχειρήσεων, ερευνητές και την κοινωνία των πολιτών. οι ηγέτες του συστήματος πρέπει να είναι στρατηγική, ότι γνωρίζει πώς οργανωτικές πολιτικές και πρακτικές μπορούν να διευκολύνουν ή παρεμποδίζουν τη μετατροπή και να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει το σύστημα στο οποίο αναστέλλει την αλλαγή. Πρέπει να είναι στοχαστές του σχεδιασμού, ικανά να αναγνωρίζουν τις αναδυόμενες τάσεις και σχέδια και να δούμε πώς αυτές θα μπορούσαν να ωφεληθούν ή να εμποδίζουν την καινοτομία που θέλουν να επιτύχουν. Πρέπει να είναι πολιτικά συνειδητοποιημένοι, όσον αφορά τη συνεργασία με τις οργανώσεις καθώς και τα άτομα. Πρέπει να χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους σχετικά με το τι παρακινεί τους ανθρώπους να τους πάρει για να υποστηρίξουν τα σχέδιά τους για την αλλαγή, και πρέπει να χρησιμοποιήσουν την κατανόησή τους για εξουσία και επιρροή για την κατασκευή των συμμαχιών και συνασπισμών που απαιτούνται για να γίνουν τα πράγματα.
Πολλοί εκπαιδευτικοί και τα σχολεία είναι έτοιμα γι 'αυτό. Για την ενθάρρυνση της ανάπτυξης τους, πολιτική πρέπει να στραφεί προς την έμπνευση και τη δυνατότητα καινοτομίας, τον εντοπισμό και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών. Αυτή η αλλαγή στην πολιτική θα πρέπει να βασίζεται στην εμπιστοσύνη: Εμπιστοσύνη στην εκπαίδευση, σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, στα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς, στους μαθητές και τις κοινότητες. Σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, η εμπιστοσύνη είναι ένα ουσιαστικό μέρος της καλής διακυβέρνησης. Η εμπιστοσύνη αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για το πού μεγάλοι άνθρωποι θέλουν να εργαστούν. Αλλά η εμπιστοσύνη δεν μπορεί να νομοθετήσει και έδωσε εντολή και γι 'αυτό είναι τόσο δύσκολο να χτίσει σε παραδοσιακές διοικητικές δομές. Και η εμπιστοσύνη είναι πάντα σκόπιμη. Η εμπιστοσύνη μπορεί να καλλιεργηθεί και να εμπνέονται μέσα από υγιείς σχέσεις και την εποικοδομητική της διαφάνειας μόνο. Σε μια εποχή που τα συστήματα διοίκησης και ελέγχου αποδυνάμωση, οικοδόμηση εμπιστοσύνης είναι ο πιο ελπιδοφόρος τρόπος για την προώθηση και καυσίμων σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα.
Τι θέλετε οι άνθρωποι να πάρει μακριά από το βιβλίο σας?
Ενώ το χάσμα ανάμεσα σε αυτό που χρειάζονται οι κοινωνίες μας και ποια συστήματα εκπαίδευσης παρέχουν συνεχίζει να αυξάνεται ευρύτερη, ο κόσμος προσφέρει τόσα πολλά καλά παραδείγματα της εκπαιδευτικής επιτυχίας. Τα ανθρώπινα όντα δεν χρειάζεται να είναι παθητική ή αδρανές. Έχουμε γραφείο, η ικανότητα να προβλέπει και τη δύναμη για να πλαισιώσει τις δράσεις μας με σκοπό. Κατάλαβα ότι όταν είδα το 10% μειονεκτούντων φοιτητών σε ξεπερνώντας Σαγκάη η 10% πλουσιότερους Αμερικανούς φοιτητές στο PISA 2012 αξιολόγηση των μαθηματικών. Αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο όταν είδα τα παιδιά από τις φτωχότερες γειτονιές της μάθησης Σαγκάη - με χαρά - από καλύτεροι δάσκαλοι της Σαγκάης. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι η καθολική εκπαίδευση υψηλής ποιότητας είναι ένας εφικτός στόχος.
(Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του CMRubinWorld)
C. M. Rubin και ο Ανδρέας Schleicher
Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Charles Fadel (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, «Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Παιδεία» και «πώς θα Διαβάστε?"Είναι επίσης συγγραφέας τριών βιβλίων με εμπορική επιτυχία, ΣυμπεριλαμβανομένωνΗ Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorld και είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια