Είναι το διάστημα στην τάξη σας έχουν σχεδιαστεί για την προώθηση της αποτελεσματικής δασκάλου και μαθητή δέσμευση και να εμπνεύσει 21ου αιώνα μάθηση?
Η τεχνολογία συνεχίζει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε για την παραδοσιακή χώρους μάθησης. Από 2007, Herman Miller έχει ερευνήσει, μαζί με τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε εθνικό επίπεδο, πώς να δημιουργήσετε το πιο παραγωγικό “στούντιο μάθησης.” The Learning Spaces Research Program gave educators the ability to manipulate classroom spaces to support different learning objectives. Οι μαθητές και οι εκπαιδευτές ρωτήθηκαν πριν, during and after their learning studio semester. Τελικά, μαθητές και δάσκαλοι ανέφεραν μια 18 τοις εκατό αύξηση της ικανοποίησης των φοιτητών, όταν βιώνουν το περιβάλλον μάθησης Στούντιο σε σύγκριση με μια παραδοσιακή αίθουσα διδασκαλίας.
Η τεχνολογία μπορεί να ενισχύσει τον αντίκτυπο ενός χώρου μάθησης, αλλά πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί εξασφαλίσει η έμφαση παραμένει στην παιδαγωγική πρώτα? Τι είναι μερικές από τις στρατηγικές σχεδιασμού για να εξετάσει? Πώς πρέπει ένας φορέας εκπαίδευσης με περιορισμένο προϋπολογισμό προσεγγίσει την αναδιαμόρφωση του χώρου στην τάξη του? I invited Jeff Vredevoogd, Διευθυντής του Herman Miller Εκπαίδευση, να κάνει την υπόθεση για το διάστημα στην Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση series today. Jeff leads Herman Miller’s efforts to expand the understanding of evolving learning trends in higher education environments.
Πώς έχει τη μάθηση σε μια τεχνολογία με γνώμονα το περιβάλλον άλλαξε τον τρόπο που πρέπει να σκεφτούμε τις παραδοσιακές χώρους μάθησης?
Τεχνολογία εξουσιοδοτεί σχολή να εφαρμόσει μια ποικιλία παιδαγωγικών μεθόδων, ενώ επίσης βοηθά τους μαθητές ασχολούνται με το περιεχόμενο σε μια πολύ πιο ουσιαστική και εντυπωσιακό τρόπο. Multipoint προβολή, δισκία, τηλεδιάσκεψης και άλλες τεχνολογίες επιτρέπουν στους μαθητές να επεκτείνουν τη μάθησή τους πέρα από τις τέσσερις τοίχους της τάξης. Το αερόστατο δημοτικότητα των MOOCs και μαθήματα online έχει επίσης δημιουργήσει ένα νέο κόσμο της εκπαίδευσης – ένα όπου η μάθηση μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή, οπουδήποτε και με οποιονδήποτε.
Παρά αυτήν την πραγματικότητα, το φυσικό περιβάλλον μάθησης παραμένει μεγαλύτερη σημασία για την επιτυχία των φοιτητών και την τοποθέτηση του εργατικού δυναμικού από ποτέ οφείλεται σε ένα πρωταρχικό παράγοντα: παρουσία. Σε συνδυασμό με βασική τεχνολογία, μαθαίνοντας τα στούντιο έχουν τη δύναμη να γαλουχήσει το “πραγματικό κόσμο” συμπεριφορές που μόνο πραγματικά να συμβεί σε άτομο, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας και δέσμευσης.
Η τεχνολογία μπορεί να ενισχύσει τον αντίκτυπο ενός χώρου μάθησης; ωστόσο, είναι επίσης εύκολο για τους φορείς λήψης αποφάσεων πρέπει να καταναλώνεται από το. Έχουμε δει ορισμένα θεσμικά όργανα κάνουν το λάθος να επιτρέπει την τεχνολογία για να οδηγήσετε τη μαθησιακή εμπειρία, σε αντίθεση με την υποστήριξη της επιθυμητής εμπειρίας με το σωστό επίπεδο της τεχνολογίας. Αυτοί επέτρεψαν την τεχνολογία για την είναι το διάλυμα vs. επιτρέπει να ενεργοποιήσετε a solution. In order to create great learning spaces, η έμφαση πρέπει να είναι στην επιθυμητή εμπειρία ή το αποτέλεσμα – τοποθετώντας το περιεχόμενο και την παιδαγωγική πρώτα. Μόνο τότε θα πρέπει ιθύνοντες θεωρούν τις κατάλληλες τεχνολογικές λύσεις για να υποστηρίξει ό, τι συμβαίνει στην τάξη.
Are education institutions nationally making the design changes needed to meet the evolving requirements of students and faculty? Please share one or two of the best new designs for learning spaces you have seen.
Education institutions are making the design changes needed to meet the evolving requirements for students and faculty, but most are still in the experimentation phase to find the right design that works for their campuses. Leaders are spending more time and focus on addressing the needs of their students – almost seeing them as customers. This is helping them make better immediate and longer-term decisions around this important group of stakeholders. Την ίδια στιγμή, leaders are seeing the impact that campus change is having on the role of faculty. The key is to work alongside faculty – collectively planning for new approaches while testing new ways of teaching and learning in a “safe way.” Remember the old saying: Better to do it με μου, than να μου.
One of our Μαθαίνοντας χώρους Ερευνητικό Πρόγραμμα εταίρων, St. Louis University, created an environment to achieve the right balance between technology and flexibility. The space was outfitted with video walls, teleconferencing, iPads, tablet computers and flexible furnishings so that students and faculty could adapt as needed. Another partner, the University of Florida, took a different approach by situating students in groups of 8-10 with monitors at each table that enabled the free-flow sharing of content. Although not as mobile as the St. Louis University space, the University of Florida still accomplished its goal of creating an active learning environment where collaboration is fostered. Ως εκ τούτου,, learning spaces are evolving but no one solution works for every institution.
Budgets are tight. How do you help an educational institution with traditional spaces that wants to make design changes but has limited funds?
Any change on campus should start with a clear statement of “γιατί” these alterations or upgrades are being considered in the first place.
New approaches to space don’t always necessitate entirely new environments and large investments in order to create impact. Schools can develop new ideas and work within their current spaces – using existing furniture and technology – to begin evaluating the effect they may have on teaching and learning. By concentrating on pedagogy and end-users in learning spaces, campus leaders are able to help move the dial forward in terms of implementing change on campus. This clearer understanding also helps lay the groundwork for when they are ready to invest in design changes.
Programs like the Learning Spaces Resource Program allows for ongoing learning space experimentation and provides opportunities for feedback from both faculty and students, which can inform longer term plans when funding becomes available. One thing has become clear – testing new ideas serves as a way to build excitement and support across campus and may even entice donor support in the process.
How does the learning studio model improve learning?
The Learning Studio Model is rooted in both primary and secondary research that studies the effect of classroom design on learning. A recent report published in the journal Building and the Environment explains how classroom design can have a 25 percent impact, either positive or negative, on a student’s progress. Our own research conducted over the last seven years complements these findings.
This increased satisfaction is largely due to the Learning Studio’s innate flexibility, which allows the space to be ready for change whenever the faculty and students are. The Learning Studio can support progressive, interactive teaching methods, including small group, role-play and demonstration activities, to help foster collaborative behaviors that simply cannot be taught behind a screen. It also untethers faculty from the front of the classroom, επιτρέποντάς τους να συμμετέχουν πιο άμεσα με τους μαθητές.
Τελικά, έρευνα αποδεικνύει μαθητές ευδοκιμούν στην ικανότητα να αλληλεπιδρούν με τους συμμαθητές και καθηγητές, σε ένα συναρπαστικό τρόπο. Μαθαίνοντας χώρους που λειτουργούν προσφορά διασύνδεσης, σε συνδυασμό με την τεχνολογία αντί σε ανταγωνισμό με αυτό. Στο τέλος, ιθύνοντες εκπαίδευση μπορεί να βελτιώσει όχι μόνο τα μαθησιακά αποτελέσματα, αλλά το φοιτητών και διδασκόντων εμπειρία στο σύνολό της.
Photos are courtesy of Herman Miller Education
Στο παγκόσμιο Αναζήτηση για Εκπαίδευση, μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Κομμωτήριο (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. Madhav Chavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. Eija Kauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός Tapio Kosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Ben Levin (Καναδάς), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (Lycee Francais Η.Π.Α.), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα. Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, και είναι ο εκδότης του CMRubinWorld.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια