“Δίνοντας τα παιδιά νόημα, ποιότητα, δωρεάν ευκαιρίες παιχνίδι σε αυτήν την περίοδο της εκθετικής ανάπτυξης του εγκεφάλου είναι η καλύτερη, πιο οικονομικά αποδοτικός τρόπος για να τους προετοιμάσει με τις δεξιότητες που απαιτούνται για να ζήσει στη σύγχρονη κοινωνία μας.” — Marcus Veerman
Η έρευνα που έχει γίνει σχετικά με τη σημασία του παιχνιδιού είναι εκτεταμένη. Από την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, η οποία συνιστά το παιχνίδι ως «απαραίτητη για την ανάπτυξη, διότι συμβάλλει στη γνωστική, φυσικός, κοινωνικός, και συναισθηματική ευημερία των παιδιών,»Με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η οποία ισχυρίζεται ότι το παιχνίδι είναι το δικαίωμα κάθε παιδιού, λόγω της σημασίας του για τη βέλτιστη ανάπτυξη του παιδιού, έχοντας ένα ασφαλές μέρος για να παίξουν αναγνωρίζεται ως ουσιαστική ανάγκη.
Τι συμβαίνει όταν είσαι πολύ κακή και ένα ασφαλές μέρος για να παίξετε δεν αποτελεί επιλογή?
Marcus Veerman (ο ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της χαρά για κινητές συσκευές) λέει ότι έγιναν για πρώτη φορά εμπνεύστηκε για να κατασκευάσει παιδικές χαρές, όταν επισκέφθηκε Μάε Σοτ, Ταϊλάνδη με τη σύζυγό του Willow. Έφτασε χωρίς σχέδια; μόνο ένα ανοικτό μυαλό και μια προθυμία να κάνει ό, τι μπορούσε για να βοηθήσει την κοινότητα. Έχτισε ένα γεωδαιτικό θόλο σάουνα και δίδαξε φωτογραφία για παιδιά. Επίσης, «ασχοληθεί» στη λήψη ρυμουλκούμενα μοτοσικλετών, μπαμπού, καγιάκ λινέλαιο, ηλιακούς φούρνους, και υπηρεσιών ζεστό νερό από τοπικά υλικά. Τελικά, μια τοπική οργάνωση του ζήτησε να οικοδομήσουμε μια παιδική χαρά. Με ανήσυχο πνεύμα του, Marcus φυσικά απάντησε, "γιατί όχι?»Έχτισε μια παιδική χαρά με μια ομάδα εθελοντών και κατασκευαστές. Παρά την απλότητα της παιδικής χαράς του, ήταν μια τέτοια επιτυχία που οδήγησε σε πολύ περισσότερες αιτήσεις παρόμοιας φύσης. Στη διάρκεια της 2 χρόνια, έχτισαν 40 παιδικές χαρές κατά μήκος των συνόρων Ταϊλάνδης-Βιρμανίας. Από 2007, οργάνωση Veerman του, Ιδέες χαρά, έχει παράσχει βοήθεια και την έμπνευση και την βοήθησε να χτίσει 2,147 παιδικές χαρές σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλάζοντας τη ζωή του πάνω από ένα εκατομμύριο παιδιά.
Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση εκφράζει την ικανοποίησή του Marcus Veerman, Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της χαρά για κινητές συσκευές.
“Τι γνωρίζουμε έργα, από την άποψη της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας, είναι όταν η ίδια η κοινότητα έχει την επιθυμία για ένα χώρο παιχνιδιού, έρχεται με τα ταμεία, πηγές των τοπικών, προσιτά υλικά και οι άνθρωποι να χτίσουν και να έχει την κυριότητα του συνόλου του έργου.” — Marcus Veerman
Ποια παιδική χαρά (έξω από 2000 έχετε βοηθήσει να οικοδομήσουμε) σας δίνει τη μεγαλύτερη ικανοποίηση και γιατί?
Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο (σήμερα 143 χώρες) έχουν χρησιμοποιήσει τις ιδέες και τα σχέδιά μας να δημιουργήσουν το δικό τους παιδικές χαρές. Από τις πολλές παιδικές χαρές που έχω ήταν μέρος της, ο Ruben κέντρο στην Κένυα ξεχωρίζει ως ένα από τα πιο ικανοποιητική. Δημιουργήθηκε με δύο καταπληκτικά συναδέλφους, Elizabeth Moreno και η Amy Εκκλησία, και ήταν στο κέντρο του τρίτου μεγαλύτερη παραγκούπολη στην Κένυα. 600,000 οι άνθρωποι ζουν σε Mukuru, ένα πυκνά σκονισμένο δαιδαλώδεις δρόμους, όπου, ακριβώς στο κέντρο είναι ένα σχολείο με πάνω από 2000 παιδιά. Αν και είχε ένα μεγάλο γήπεδο ποδοσφαίρου, κοινοτικής διαβούλευσης μας έδειξε πόσο πολύτιμος είναι ότι ανοιχτός χώρος ήταν για τα πάντα, από το ποδόσφαιρο σε γάμους, Έτσι, αντί να την οικοδόμηση πάνω του, χτίσαμε 5 παιδικές χαρές τσέπη σε όλη την περιοχή σε όλα τα μικρά γωνίες βρήκαμε. Τα παιδιά μας έδειξε πώς έκαναν τα δικά τους παιχνίδια από ένα συγκεκριμένο είδος τοπικής αργίλου, και πήραμε ότι η δραστηριότητα (που αφορούσε τους εκπαιδευτικούς, λόγω της ακαταστασία) και δημιούργησε ένα χώρο κεραμικά με πίνακες σκάφη, μετατρέποντάς το σε μια βιώσιμη, δημιουργικό χώρο ότι και τα δύο παιδιά αγάπησαν και τους δασκάλους θα μπορούσε να δει το όφελος της. Η κοινότητα διαβούλευσης αποκάλυψε επίσης την καθημερινή τραύμα τόσα πολλά παιδιά που αντιμετωπίζουν, και γι 'αυτό τους επέτρεψε να διερευνήσει τις εμπειρίες τους σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον, δημιουργώντας μια πόλη παιχνίδι που περιέχει ένα νοσοκομείο και φαρμακείο.
Δύο μήνες μετά την κατασκευή, το προσωπικό Ruben διεξήγαγε εσωτερική έρευνα για την παιδική χαρά. Ο διευθυντής αναγνώρισε ότι»η παιδική χαρά έχει προστιθέμενη αξία για το σχολείο και τα παιδιά γενικά αγαπούν το νέο έδαφος. Τα παιδιά έχουν γίνει πολύ ενεργά τόσο σε τάξεις και σε εξωτερικούς χώρους και η συγκέντρωσή τους στην τάξη έχει βελτιωθεί, που η ίδια άτομα με μειωμένη όραση οφείλεται σε ένα φρέσκο και ξεκούραστο μυαλό. Η παιδική χαρά είναι ένα κίνητρο για τα παιδιά να έρθουν στο σχολείο. Όντως, είναι πολύ δύσκολο να τους βγάλουμε έξω από το σχολείο το βράδυ μετά τα μαθήματα, επειδή θέλουν να παραμείνουν πίσω και να παίξει. Η παιδική χαρά έχει επίσης υπαίθρια μαθήματα ευκολότερη. Για παράδειγμα,, στα μαθηματικά, εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν τεσσάρων τρόπο τραμπάλα για να αποδείξει τη ζύγιση και την εξισορρόπηση των εννοιών στους μαθητές. Στις κοινωνικές επιστήμες, οι μαθητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ενότητα χωριό του γηπέδου για να μάθουν διάφορες πολιτιστικές πτυχές της Κένυας κοινοτήτων.”
«Το παιχνίδι είναι βασικό εργαλείο ενός παιδιού να αναπτύξει και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο εγκέφαλος ανταμείβει τόσο πλούσια παιδιά με μια ευτυχισμένη υψηλό των ορμονών, όταν το κάνουν.» — Marcus Veerman
Μετά από μια παιδική χαρά είναι χτισμένο, Ποιο είναι το σχέδιο για την αειφορία? Τι χρειάζεται για να δημιουργήσει διαρκή “παιχνίδι”?
Η όλη ιστορία πίσω από χαρά για κινητές συσκευές είναι ότι είναι εντελώς μη βιώσιμη για μερικές λευκό άντρα από την Αυστραλία για να πετάξει σε όλο τον κόσμο, κτίριο αυτό που σκέφτεται είναι ένα δροσερό παιδική χαρά για μια κοινότητα και στη συνέχεια hightailing από εκεί. Είναι, επίσης, βιώσιμη και δύσκολα παιδικές χαρές πλοίο. Τι γνωρίζουμε έργα, όσον αφορά τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα, είναι όταν η ίδια η κοινότητα έχει την επιθυμία για ένα χώρο παιχνιδιού, έρχεται με τα ταμεία, πηγές των τοπικών, προσιτά υλικά και οι άνθρωποι να χτίσουν και να έχει την κυριότητα του συνόλου του έργου. Ο ρόλος μας είναι απλά να συμπληρώσουν τυχόν κενά στις γνώσεις μέσα από το ηλεκτρονικό μας πόρων που ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση δωρεάν. Όταν η κοινότητα έχει την κυριότητα, είναι πιο πιθανό να διατηρήσει την παιδική χαρά, να το χρησιμοποιήσετε και να δούμε μετά από αυτό, και έχουν ανατεθεί σε αυτό που διαρκούν για τα παιδιά να έρθουν. open-source μας με το μοντέλο ζήτησης προσελκύει έντονο ενδιαφέρον τα άτομα έτοιμη να κάνει μια αλλαγή στην κοινότητά τους.
Ο άλλος τρόπος που λειτουργούν είναι με τη βοήθεια των ΜΚΟ ανοίγουμε μεγάλα προγράμματα στο πλαίσιο των προγραμμάτων πολύ μεγαλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα που συνδέονται με τα μακροπρόθεσμα σχέδια της κυβέρνησης.
Εάν επρόκειτο να ρωτήσετε σας “κοινότητες παιδική χαρά” πώς παιδικές χαρές σας έχουν επηρεάσει τη ζωή τους αυτό που πιθανότατα θα έλεγαν οι διάφορες ομάδες του πληθυσμού? Τι θα θέλουν να βελτιώσουν?
Το παιχνίδι είναι βασικό εργαλείο ενός παιδιού να αναπτύξει και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο εγκέφαλος ανταμείβει τόσο πλούσια παιδιά με μια ευτυχισμένη υψηλό των ορμονών, όταν το κάνουν. Χωρίς αυτό, που θα αγωνίζονται και αδυνατούν να ευδοκιμήσουν σε όλη τη ζωή τους. Αρκεί να πούμε ότι τα παιδιά αγαπούν αυτό που κάνουμε. Οι εκπαιδευτικοί, αφ 'ετέρου, είναι συχνά απρόθυμοι αρχικά να παραιτηθεί χρόνο τάξη πάνω για να παίξει του χρόνου, νομίζοντας ότι επιπόλαια και επικίνδυνη. Ωστόσο, οι αξιολογήσεις που πραγματοποιούνται έχουν δείξει στη συνέχεια οι εκπαιδευτικοί τις θεωρούν ότι τα παιδιά που έχουν περισσότερο χρόνο για να παίξει είναι σε καλύτερη θέση να επικεντρωθεί στην τάξη και τα παιδιά να μάθουν ζωτικής σημασίας δεξιότητες δεν μπορούν να διδάσκονται σε ένα επίσημο περιβάλλον εκπαίδευσης.
“Μέσα από το παιχνίδι, τα παιδιά να πειραματιστούν και να δοκιμάσουν τις δυνατότητες. Η ίδια η φύση του παιχνιδιού είναι ότι επιτρέπει στα παιδιά να προσποιούνται, να διερευνήσει διάφορες εναλλακτικές λύσεις, για να λύσει το πρόβλημα και να είναι δημιουργικοί.” — Marcus Veerman
Η φαντασία και η καινοτομία είναι ζωτικής σημασίας στην εποχή των μηχανών. Ποιες είναι οι καλύτερες συμβουλές για το πώς θα γαλουχήσει αυτές τις δεξιότητες σε ανθρώπους?
Μέσα από το παιχνίδι, τα παιδιά να πειραματιστούν και να δοκιμάσουν τις δυνατότητες. Η ίδια η φύση του παιχνιδιού είναι ότι επιτρέπει στα παιδιά να προσποιούνται, να διερευνήσει διάφορες εναλλακτικές λύσεις, για να λύσει το πρόβλημα και να είναι δημιουργικοί. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά με αναπτυξιακά κατάλληλες ρυθμίσεις βασισμένες στο παιχνίδι υψηλότερη βαθμολογία στα τεστ δημιουργικότητας, ή αποκλίνουσας σκέψης, από ό, τι τα παιδιά σε ακαδημαϊκά προσανατολισμένη τάξεις και ότι τα παιδιά που ασχολούνται με περίτεχνα προσποιούνται σενάρια παιχνίδι είναι τότε σε καλύτερη θέση για να εκτελέσει αντίστροφη συλλογιστική.
Ναί, το μυαλό μας είναι πλαστικό και μπορούμε να μάθουμε να είμαστε πιο δημιουργικοί αργότερα. Αλλά στις αρχές του ζωή είναι το μυαλό μας που αποτελούν οδούς που συχνά μεταφέρουν σε όλη τη ζωή μας. Δίνοντας τα παιδιά νόημα, ποιότητα, δωρεάν ευκαιρίες παιχνίδι σε αυτήν την περίοδο της εκθετικής ανάπτυξης του εγκεφάλου είναι η καλύτερη, πιο αποδοτικός τρόπος για να τους προετοιμάσει με τις δεξιότητες που απαιτούνται για να ζήσει στη σύγχρονη κοινωνία μας.
(Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του χαρά για κινητές συσκευές)
C. M. Rubin και Marcus Veerman
Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Charles Fadel (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, «Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Παιδεία» και «πώς θα Διαβάστε?"Είναι επίσης συγγραφέας τριών βιβλίων με εμπορική επιτυχία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorldκαι είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια